مجنون وعیب جو

به مجنون گفت روزی عیب جویی                         که بیداکن به ازلیلی نکویی

که لیلی گرچه در چشم تو حوری است                به هرجزیی زحسن اوقصوری است

ز حرف عیب جو مجنون بر آشفت                       دران اشفتگی خندان شدوگفت:

اگر بر دیده ی مجنون نشینی                            به غیرازخوبی لیلی نبینی

تو مو بینی و مجنون پیچش مو                          توابرو او اشارت های ابرو

دل مجنون ز شکر خنده خون است                    تولب بینی ودندان که جون است

کسی کاو را تو لیلی کرده ای نام                      نه ان لیلی است کزبر من برده ارام